نمـــی دانم چــــرا ؟این روزهــــا

در جـــواب هـــرکــــه

 از حـــالم مـــی پرســــد

 تا مـی گویـم:خوبــــم

 چشمـــــانم

 خیس مــــی شـــــود! 

هیچ قــــطاری از این اتــــاق نمی گذرد

من اینجــــا نشسته ام

و با همین سیـــــ ـگار

قــــطار می آفرینم

نمی شنـــوی …!؟

سرم دارد سوتــــــ ــ ـ می کشد

بادکنـــک مـــن!

تاب نفســـي را که به آن داده‌ام نـــدارد

ببيـــن . . .

چگونـــه سر به هـــر کجا ميـــزند

که تهـــي شود از انـــدوه!

رفتنت، نبودنت، نامردیت

هیچکدوم برام سوال نبودفقط یک بغض گلومو گرفته اونم اینه که چه 

جوری نگات کرد که منو تنها گذاشتی؟